Nice to share

Hollanda bugün tüm dünyada gençlerin en mutlu olduğu ve iş bulma sıkıntısı yaşamadığı ülkelerden biri. Refah düzeyi o kadar yüksek ki, bizim ülkemiz için lüks olarak kabul edilebilecek pek çok aktivite onlar için her vatandaşının ulaşabileceği normal bir yaşam koşulu. Bu açıdan bakıldığında tüm ülke yüz ölçümü bizim tek bir şehrimiz kadar olan Hollanda’nın (ülkenin bir ucundan diğer ucuna araba ile 3 saatlik mesafe) sunabileceği olanakları ilk planda düşünmek zor olabiliyor. Tüm ülkenin dümdüz olduğu, elektrik, su ve ulaşım probleminin (ister bisiklet kullan ister tren) olmadığı düşünüldüğünde her karış topraklarından yararlanıp kullanmayı becermiş Hollandalılar. Kendi deyişleri ile 'Tnarı Dünya'yı Hollandalılar Hollanda'yı yaratmış'. Şimdiye kadar görme şansı bulduğum neredeyse 20 Avrupa şehrinde de eşine rastlamadığım bir düzen ve refaha sahip olan ülke Hollanda. Eğitim sistemleri çok oturmuş bir kere ve kişiyi basamak basamak olması gerektiği meslek alanına yönl...

Erasmus MC maceralarımın başlangıcından bahsederken; ilk önce amacınız olmasını vurgulamıştım. Amaç olmadan yola çıkmak demek, nasıl ilerleyeceğini bilmeden karanlıkta elektrik düğmesini aramaya benzer. Tüm çabaların hiçbir aydınlanma sağlamadan harcanan ATP’den başka bir şey olamayacaktır…. Tekrar tekrar vurguluyorum: Amacınız olsun!!! Eğer bu kadar sıkıntıya girecekseniz, yaşantınızı değiştirecek, başka bir ülkede o ülkenin kültüründe, o ülkenin yaşam şartlarında yaşayacaksanız ve bugün için konuşursak ciddi bir maddi yükün altına girecekseniz, buna değmeli. Ne demek buna değmeli? İlk olarak şu demek: sizin tüm yıpranmanızın bir ürünü olmalı, bu ürün en başta kişisel bakış açınız ile başlamalı, sonrasında döndüğünüzde bölümünüzde devam etmeli ve en önemlisi ülkemize katkı sağlamalı. Bir değişiklik yapmalı bana göre sizde, çevrenizde ve sizin elinizin değeceği herşeyde, her işte. İşte o zaman anlamlı olacak herşey, işte o zaman sizinle olacak umut ve işte o zaman aydın...

Uzakta önemli günler ve haftalar….. Ülkenden ve ailenden uzakta özel günleri kutlamanın anlamını ya da bazıları için anlamsızlığını yazmamış olursam, bu bloğun vermek istediği mesajdan uzaklaşmış olacağımı düşünüyorum. Herşeyin bir güzel yönü olması gibi bizim için önemli günleri, ülkemizden, ailemizden uzak yaşamanın elbette zorlayıcı, sıkıntıya sokan tarafları da vardı. ‘İnsan, sosyal bir varlık ve paylaşmak onun doğasında var.’ Benim Hollanda maceram Şubat ayında başlamıştı ve önümdeki ile önemli gün, elbette ‘Sevgililer Günü’ydü… Öncelikle şunu itiraf etmeliyim ki; ilk önemli günün bayram değil de sevgililer günü olması benim için hayli rahat bir alışma ortamı sağladı. Sonuçta sevgililer günü deyince ilk yanımda olmasını istediklerim yanımdaydı ve yine yeniden (ki bazen tekrar tekrar belirteceğim ki) çok şanslıyım kızım ve eşim benimleydi. Bu konunun vurgusunu burada yapmak tam yeri midir, yoksa yeni bir postta mı bu konuya değinmek en doğrusu bilemiyor olsam da ben...

Eğitim, hayatımızın her döneminde şart… Gelişmek, ilerlemek ve daha iyisini yapabilmek her zaman mümkün.. Sadece gerçekten istemek ve bu istek doğrultusunda doğru adımları atmak gerekiyor. Bu sadece benim gibi akademik yolda yürüyen genç akademisyenler için değil, aynı zamanda hayatı seven, hayatını seven, hayatını hakkıyla yaşamak isteyen herkes için gerekli bana göre.. Ben de sadece akademik anlamda değil (akademik anlamda gelişmek ilerlemek, güncel literatürü takip etmek bana göre akademik gelişme tanımını tam karşılamadığı için) kişisel anlamda da bilgi, görgü ve deneyimimi arttırmak amacı ile yurt dışında tecrübe kazanmayı çok istiyordum. Bu amaçla pek çok yolu denedim. O kadar çok uğraştım ki; bu amaçla açtığım resmi ‘official’ mail adresim pek çok yazışma, reddedilme ile dolu. Bazılarında yıkıldım, hevesim kaçtı vazgeçtim. Her vazgeçişimden sonra (o zamanlar bunun farkında bunları yazarken ki kadar olmasam da) daha güçlü, daha bilinçli ayağa kalktım (öncelikle desteğini e...

Eğitim için yurt dışına gitme fikri ilk başta hemen herkese cazip gelse de çocuğun varsa ve gideceğin ülkeden maddi destek almayacaksan başlı başına bir problem olarak karşına çıkabiliyor. Burada en önemli faktörler olarak çocuğunun yaşı, kendi kendini ifade ediyor olup olmamasının yanında okula devam edip etmeyeceği edecekse gidilecek ülkedeki okul ile önceden yazışmaların gerekmesi de ayrı konular elbette. Diğer önemli faktör, gidilecek ülkeden maaş alınmayacaksa senin paranla gittiğin ülkenin parası arasındaki kur farkı… Ben kur farkı mağduru olduğum için bu konuyu fazla deşelemeden yaşadım benimle kalsın, kızılcık şerbeti içtim diyerek konuyu kapatmak istiyorum. Ama burada ülkemizdeki genç araştırmacılara TÜBİTAK desteklerini takip etmeleri gerektiğini bunun yanı sıra bu sene YÖK tarafından başlatılan yurt dışı eğitim desteklerinin de takip edilmesi gerektiğini vurgulamak istiyorum. İlk başta yaşadığım korkulardan bu bölümde bahsedeceğim için yurtdışı eğitim destekleri nasıl...

Ne kadar uzun zaman olmuş yazmayalı, yazmak için yola çıkıp vazgeçeli, içimdekileri harflere döküp somutlaştırmayalı... Yazmadığıma üzülmüyorum aslında ama asıl üzüldüğüm yazacak o kadar çok şey olmuşken bunları maddeleştirmeyip hatırlanır yapamamış olmam asıl derdim.... Bugün 2018 Mayıs'ının ikinci haftası... Benim anneliği tadışımın 4.yılı... Tam 4 yıldır anneler gününü, anne olarak kutluyorum... Annenin olup anneler günü kutlamak ayrıymış, anne olup anneler gününün kutlanmasını beklemek ayrı... Annemin anneler gününü kutluyordum elbette... Babamla gidip seçilen hediyeler, heyecanla ezberlenen şiirler, planlanmış sözcükler o güne ve anneme özel hazırlanan herşey.. Hepsi ayrı heyecanlardı tabi ki... Ama anne olarak anneler gününün kutlanmasını beklemek.... Bu da ayrı bir heyecan.... Ben bugün kızım sayesinde anne olduktan sonra 4. anneler gününü kutluyorum bu çok anlamlı ama ben bugün bloğumla daha çok ilgilenmeye başlama kararımı, daha bireyselleştirdiğim, deneyimlediğim ...